Kilka rad od psychologa
Drogi Rodzicu!
Rozpoczęcie przygody z przedszkolem to duże przeżycie nie tylko dla dziecka, ale i całej rodziny. To nowy etap w życiu każdego malucha i duże zmiany, do których warto odpowiednio przygotować zarówno dziecko jak i siebie.
Na co możemy zwrócić uwagę już teraz, z myślą o przygotowaniu dziecka do pójścia do przedszkola we
wrześniu?
- Samodzielność! Pewien zakres samodzielności znacząco ułatwia dziecku start w przedszkolu. Zachęcajmy dziecko do rozwijania samodzielności w zakresie samoobsługi (korzystania z ubikacji, mycia rączek, jedzenia, ubierania i rozbierania się itd.). Nie oznacza to, że dziecko powinno wszystko umieć zrobić samo, ale warto żeby miało liczne okazje żeby na spokojnie próbować i ćwiczyć nowe umiejętności. Ćwiczenie samodzielności wymaga od nas często sporo czasu i wytrwałości. Często dzieci same z siebie chcą wykonywać różne czynności samodzielnie, warto w tych momentach za nimi podążyć i pozwolić im na to z cierpliwością i spokojem.
- Komunikowanie swoich potrzeb i proszenie o pomoc. Zachęcajmy dziecko do rozmowy! Podpowiadajmy co może powiedzieć, żeby poprosić o pomoc albo wytłumaczyć o co mu chodzi i czego potrzebuje. Warto ćwiczyć z dzieckiem porozumiewanie się w taki sposób, żeby nowi opiekunowie mogli je zrozumieć i zaspokoić jego potrzeby.
- Kontakty z rówieśnikami. Warto zadbać o to, żeby dziecko miało okazję spędzić czas w towarzystwie innych dzieci - z rodziną, znajomymi czy na placu zabaw. Dajmy dziecku szanse na poobserwowanie różnych dzieci, zabawę z nimi (lub obok nich) i nauczenie się jak nawiązywać kontakt z rówieśnikami.
- Plan dnia. W przedszkolu jest określony plan dnia, pory posiłków czy czas drzemki. W miarę stały i powtarzalny harmonogram dnia (godziny chodzenia spać, czas posiłków itp.) mogą ułatwić dziecku adaptację i wejście w przedszkolny rytm.
- Nowi opiekunowie. W przedszkolu dziecko zostaje pod opieką nowych osób, co (przynajmniej na początku) może okazać się dla niego trudne. Umożliwienie dziecku pozostawania pod opieką innej osoby niż mama czy tata jeszcze przed pójściem do przedszkola, może być cennym doświadczeniem dla malucha i oswajać go z tym, że w jego życiu są (i pojawią się nowe) także inne bliskie osoby dorosłe, które się nim zajmą, do których może zwrócić się o pomoc i ją uzyskać. Takie doświadczenie może być także pomocne w oswajaniu rozstania z rodzicem i budowaniu wiedzy o tym, że jest to tymczasowe (teraz mamy nie ma przy mnie, ale wiem, że do mnie wróci).
- Poznanie przedszkola. Rozmawiajmy z dzieckiem o tym, po co idzie do przedszkola, co to jest za miejsce, co można tam robić, kogo tam spotka itp. Warto pokazać dziecku przedszkole, drogę do niego i okolicę, wspólnie przygotowywać wyprawkę. Jest wiele książeczek, które można oglądać wspólnie z dzieckiem żeby oswajać je z przedszkolem, jednocześnie opowiadając mu o nim i odpowiadając na jego pytania.
Warto przygotowywać dziecko do pójścia do przedszkola, ale pamiętajmy, żeby nie był to jedyny lub główny temat, wokół którego toczy się życie domowe. Dwa miesiące, które dzielą dzieci od pójścia do przedszkola to w ich perspektywie naprawdę dużo czasu i bardzo ważne jest, żeby skupić się nie tylko na przyszłości, ale także na tym co dzieje się u nich tu i teraz. Miejmy na uwadze potrzeby dziecka i spróbujmy dostosować swoje działania do nich - niektóre dzieci będą bardzo chętnie i dużo rozmawiały o przedszkolu, a inne mniej i obie wersje są ok! Warto zwrócić też uwagę na sposób mówienia o przedszkolu do dziecka i przy dziecku. Sformułowania typu „jesteś już taki duży, zaraz pójdziesz do przedszkola więc nie możesz już np. tak się brudzić przy jedzeniu/tak wolno się ubierać/tak się zachowywać itp.” wprowadzają atmosferę stresu i wymagań i mogą negatywnie wpłynąć na obraz przedszkola w głowie malucha.
O czym warto pamiętać, żeby zaopiekować się też sobą w czasie przygotowań?
- Warto uporać się z własnymi obawami i niepewnościami, żeby nie udzielały się one dziecku. Pójście dziecka do przedszkola może być trudnym momentem także dla rodziców i warto w związku z tym zadbać też o siebie, jednak należy pamiętać, aby poruszać trudniejsze tematy w rozmowach z innymi dorosłymi, a nie z dzieckiem czy przy dziecku! Spokój dorosłego w temacie przedszkola z pewnością pomoże w budowaniu poczucia bezpieczeństwa u dziecka.
- Warto pogodzić się z nową sytuacją – potraktować pójście dziecka do przedszkola w sposób naturalny, jako kolejny etap w życiu rodziny, związany z wychowaniem i rozwojem dziecka, co także przyczynia się do stworzenia poczucia bezpieczeństwa.
- Warto pytać dyrekcję, nauczycielki i personel, którzy już znają to miejsce o wszystko czego potrzebujecie wiedzieć i udzielać rzeczowych odpowiedzi na pytania swoich dzieci, żeby rozwiać także ich wątpliwości. Jeśli dzieci pytają o coś, na co nie znacie odpowiedzi lepsze od wymyślania jej na poczekaniu będzie przyznanie swojej niewiedzy np. „nie wiem tego, ale może dowiemy się razem?”.
- Skończmy z nadopiekuńczością i wyręczaniem dziecka, nauczmy się konsekwencji postępowania, żeby nasze obietnice nie były gołosłowne, żeby dziecko mogło mieć poczucie zaufania, przewidywalności i bezpieczeństwa.
- Cierpliwość i czas – dwie rzeczy, w które warto uzbroić się na czas przygotowań. Zarówno ćwiczenie przez dziecko samodzielności i komunikacji, ale też towarzyszenie mu w przeżywaniu różnych emocji wymagają od nas spokoju i czasu. Dajmy sobie i dziecku czas na to, żeby zbierać nowe doświadczenia i umiejętności i przeżywać różne emocje, które będą się z nimi wiązały.
opracowała Karolina Babis
psycholog
kontakt: k.babis@eduwarszawa.pl